Laagjes!

De rust is wedergekeerd op Luz da Lameira. De afgelopen weken is er veel bezoek geweest en hebben we ook de MeeLEEFweek gedaan. Er is veel uitgewisseld, in beweging gebracht en fysiek uitgevoerd. En nu in de rust van de vallei oefen ik mezelf om ook in de rust te kunnen zijn. De ‘voorwaarts mars’ energie die ik zo goed beheers tot in iedere cel van mijn fysieke Zijn, pruttelt na en wil door. Echter er is iets anders nodig. 

Een bezoekje met Marlindy en Aileen vorige week aan een bijzondere grot die ik pas ontdekte, heeft iets aangeraakt op een andere laag. Diep verscholen achter een bossage bezochten we een heilige plek. Simpel en enorm krachtig. Onder de overhangende steen een continue druppelend bronwater, met daaronder een stenen basket om het op te vangen en te laten stromen. Verder weinig poespas. Wel wat plastic bloemen van Portugese oudere dametjes zo stel ik me voor en wat natuurlijke begroeiing met liefde geplant. Een hekje geeft aan dat je een speciale plek betreed en verder is er alleen de verstilling, met het geluid van zingende vogels en het druppelende water. Op deze plek valt zelfs ons gekwetter stil. We voelen en volgen onze intuïtie. Aileen bracht lege flesjes mee en de moeder essence die ze eerder ook bij ons op het land in een ritueel had opgeladen. Ze haalt ze vast tevoorschijn en sluit haar ogen om de boodschappen en guidance te kunnen ontvangen. Ik nodig Marlin uit om plaats te nemen in de schoot van de grot vlakbij de bron. Ze gaat zitten en springt ook gelijk met een gilletje weer op. Het krioelt op de rots van de spinnen. Spinnen, haast onzichtbaar met dunne poten rennend door de moederschoot, zo lijkt het. We weten dat ze naar iets verwijzen, maar weten nog niet naar wat. Boven ons zien we, naast het straaltje water, de zon een web oplichten. Het is een magisch mooi gezicht!

Aileen vult haar eerste flesje in het poeltje, maar gooit het ook weer leeg. Het moet direct gevuld worden vanuit het druppelende straaltje. Praktische Lin geeft aan hoe dat makkelijker kan dan dat Aileen had bedacht en ik spring in omdat voor deze variant langere armen nodig zijn. Een simpel voorbeeld van hoe onze drie-eenheid perfect samenwerkt. We maken wat foto’s zijn verder vooral stil en voelen een heilige eerbied voor de plek en het moment. Er doemt de vraag op welk woord bij deze plek en bij het moment hoort: guidance, bedding and love.

Dan zijn we nog even met elkaar en ik maak een foto. Op deze foto zie ik direct drie orbs in alignment met elkaar. Ze horen bij de woorden en bij ons als onderdeel van deze drie-eenheid. De aarde (bedding), het hart (love) en de hemel (guidance) zijn gevangen in het beeld. We zijn verrast en wederom stil. De wandeling terug naar de auto door de droge natuur is in vrede. Pas in de auto komen er weer wat meer woorden. Wat een magische ochtend!

De overige dagen zijn relaxed en simpel. We kletsen, lachen, eten, doen een road trip en bezoeken Susanne en zijn vooral met elkaar. Pas op de laatste dagen opent het veld zich weer voor wat ‘heksenwerk’. Al sinds onze vorige ontmoeting met elkaar in Portugal, noemt Han ons ‘the witches’, een naam die we met trots dragen in onze whatsapp groep. Deze keer doet Aileen haar Points sessie eerst met Marlindy en de dag daarna met mij. Jaren geleden kreeg ze deze manier van werken al door, echter tot nu toe kwam het nog niet echt tot flow. In dit moment, nu, lijkt de tijd meer dan rijp voor het uitrollen van de sessies. Het is voor ons alle drie een veelbetekenend experiment. De ervaring is diep en krachtig. De volledige en persoonlijke impact en betekenis zal ik hier niet beschrijven. Wat ik wel kan en wil delen is mijn persoonlijke inzichten in relatie tot Luz da Lameira. Op alle lagen van mijn Zijn heb ik zorg te dragen voor mijn welzijn en mijn energie, hiermee spiegel en dien ik ook het veel grotere plan in deze vallei. 

Voor de komende dagen heb ik vooral te rusten om ruimte te maken voor integratie. Dus in plaats van door te buffelen en nog al die klussen op te pakken die ik zie, leuk vind en wil afronden, heb ik te vertragen en te rusten. De vallei en ik vragen om een reset, zodat het een en ander kan ontluiken. Geen geduw en geforceerde acties. 
Nu is er ook nog een hilarisch aspect in dit verhaal met een ET vinger, medulla oblongata en Jupiter maar dat bewaar ik voor wie dat echt wil horen. 

Voor nu strek ik mijn benen op het buitenbed en verplaats me straks naar een hangmat. Ik ben even aan ‘het werk’ op andere laagjes! En oh ja zo lees ik “net zoals de spin haar prachtige web weeft, moedigt dit spirituele dier aan om alle delen van je leven te integreren tot een geheel.”

Ik zeg, (s)amen.