We hebben geleerd om ons te verbinden aan onechte materie. We zijn ons gaan vasthouden aan allerlei zaken die ons van buitenaf worden aangereikt.
Een sticker van de juf voor netjes schrijven, een snoepje op de knie na het vallen, een diploma van de middelbare school voor het scoren van zesjes, een mooie leaseauto van het bedrijf, een zogenoemde, zogenaamde toelage van de overheid voor van alles en nog wat.
En dan, het allerbelangrijkste wat we hadden moeten leren is afgeleerd. Namelijk het vertrouwen dat je alles al in je hebt. We zijn gaan geloven dat we andermans goedkeuring, erkenning en waardering nodig hebben om ons zelf lief te hebben. Wat een ongelooflijke miskenning van iets dat zo wezenlijk is. We zijn hier allemaal op aarde omdat we het recht hebben van bestaan. Dit bestaansrecht hoeft niet bevochten te worden of veroverd in strijd met iemand anders. Ik lees deze dagen in het boek van Maarten Oversier dat deze titel draagt. Al lezend hoor ik zijn stem. Zijn prettig Rotterdamse accent met altijd een grap paraat. Jaren geleden was hij een van de mensen op mijn pad die me hielp te ontdekken waar mijn essentie zit. In zweethutten en tijdens regressiesessies leerde ik om me te bevrijden uit de triangel van het drama met slachtoffers en daders. De titel van het boek nodigt me uit om opnieuw te onderzoeken hoe ik me verhoud tot dit existentiële recht op leven.
De afgelopen weken in Portugal zijn voorbij gevlogen. Het leven hier neemt me mee naar alle uithoeken van mijn Zijn. Lameira doet haar naam eer aan. Het regent behoorlijk bij tijd en wijle en de volledig uitgedroogde grond van afgelopen zomer absorbeert het water volledig en weet het om te zetten in een poel van modder. Eén rondje over het land en je weet gelijk hoe het voelt om met je poten letterlijk in de klei te staan.
Mijn aanwezigheid hier voor een langere tijd heeft veel aspecten. Het zorgt voor meer tijd en ruimte samen met Han. Tijd die zo nodig is om te ontginnen wat we in de vallei te doen hebben, om plannen te maken vanuit een balans tussen man en vrouw en ook om me vrij te voelen en los te maken van mijn oneigenlijke verbindingen met van alles buiten mijzelf.
Ik ontmoet mijn eigen verwachtingen opnieuw over wat ik blijkbaar toch dacht dat allemaal gedaan moet worden in deze periode. Hardop zei ik tegen iedereen dat ik met een blanco sheet ging en dat ik niets wilde invullen, maar toch wandelen allerlei onderhuidse ideeën mee over wat ik met deze tijd allemaal kan doen. En nog vervelender, al die innerlijke afkeur over wat ik eigenlijk allemaal al had ‘moeten’ doen. Kortom werk aan deze de Winkel!
In mijn innerlijke zoektocht kom ik een onschuldig klein meisje tegen die bang is om alleen gelaten te worden. Ze heeft een levendige en spontane kern maar eromheen zitten allerlei draden naar voorouders die het vizier hadden op overleven. Geen ruimte voor gevoelige zieltjes en geen tijd voor het schoonspoelen van emoties. Ik kende haar in mij al wel. Maar deze keer is de ontmoeting intenser en rauwer. Ik huil vele tranen met mijn ogen open. Mijn ziel wordt gewassen en schoon gespoeld. De eclips en het 11/11 portaal zorgen ervoor dat ik met een extra boost de strengen van verwarring kan ontrafelen. Poe poe, dat geeft ruimte.
Ik kom opnieuw in verbinding met de pure essentie van het wezen van dit kleine meisje. Heel bewust maak ik ruimte voor de onschuld in mij. Dit is wat ik nodig heb om de komende tijd vanuit een wit binnenste te kunnen vormgeven. Blijkbaar was dit de blanco sheet die ik voorvoelde.
Volgens mij hebben we dit in deze tijd allemaal te doen. Ons te bevrijden van de oude verhalen in onze geschiedenis. Ons los te maken van oude systemen, structuren en patronen. Het leven weer vorm te laten krijgen vanuit een bewuste onschuld.
De nieuwe wereld is geen menselijk maakbare, waarin we ons vasthouden aan materie die geen fundament geeft. De nieuwe wereld vraagt om verbinden met de ware natuur. Verbinden met onze ware natuur en ons laten dragen in de schoot van moeder aarde. Alleen als we ons door haar durven laten dragen, kunnen we onze eigen onschuld en innerlijke vrede voluit leven.